× در مهربانی همچون باران باش که در ترنمش علف هرز و گل سرخ یکی است. / ساده از کسی نگذر شاید این آخرین باری باشه که لایق دوست داشتنی.... / هرگز از کسی که همیشه با من موافق بود چیزی یاد نگرفتم / نمیدانم چرا اینگونه هست وقتی نگاه عاشق کسی به توست میبینی اما دلت بسته به مهر دیگریست بی اعتنا میگذری و عاشقانه به کسی مینگری که دلش پیش دیگریست / چقدر سخت است منتظر کسی باشی که هیچوقت فکر آمدن نیست / گرمترین بوسه هایت را نصیب کسی کن که در سردترین لحظه ها به ‏یاد توست

آدرس وبلاگ من

nieisham.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/niive

بهترينم

بهترینم؛ با چه نامی صدایت کنم

واژه ها در مقابل تو سر تعظیم فرو می آورند...

چگونه از تو بنویسم

در حالی که قلمم در برابر تو ناتوان است...

به چه زبانی دوستت دارم را برایت تعبیر کنم

تا ناباوری را که در عمق پندارت لانه کرده، بسوزانم...

مهربانم؛

بارها حرف از تکرار و تکراری شدن زده ای

بارها دل مرا با تکرار هراس انگیز این مکرر لرزانده ای...

بارها خواسته ای به من بفهمانی:

این همه دلتنگی ِالتهاب آمیز سرانجامی ندارد!!

من در آن لحظه ها اسیر بی کسی ِ خویشم...

و ناگاه صدای ترنم ِشب بوها بلند می شود

و هنوز عشق در عمق ِ وجودم بلوا می کند،تا همیشه

نازنینم؛ اطمینان داشته باش که هیچ گاه برایم تکراری نخواهی شد.

اطمینان داشته باش همیشه و همه وقت دلتنگِ حضورت هستم...

گل من ، قلب من و تو همیشه برای هم خواهد تپید، تا ابد

نفسهای من از خیالِ حضورت به شمارش می افتد، تا بی نهایت

گرمای دستهای دو دلداده هیچ گاه تکراری نخواهد شد،حتی تا قیام ِقیامت...